بيماري آرتروز چسبنده یا Adhesive arthritis چيست و علائم و روش درمان اين بيماري
نام بیماری : آرتروز چسبنده یا Adhesive arthritis
توضیح کامل بیماری آرتروز چسبنده یا Adhesive arthritis :
آرتروز چسبنده، که به عنوان سندرم شانه یخزده نیز شناخته میشود، یک وضعیت دردناک است که با محدودیت حرکت در شانه همراه است. این بیماری معمولاً ناشی از التهاب و سفت شدن کپسول مفصل شانه است و میتواند به دلیل آسیب، جراحی یا عدم استفاده از شانه به مدت طولانی بروز کند.
تشخیص آرتروز چسبنده معمولاً از طریق معاینه بالینی و تصویربرداری انجام میشود. درمان شامل فیزیوتراپی، داروهای ضد التهاب و در موارد شدیدتر، تزریق کورتیکواستروئید یا جراحی میباشد.
علائم بیماری آرتروز چسبنده یا Adhesive arthritis :
درد شدید
درد در ناحیه شانه که ممکن است به بازو یا گردن نیز تیر بکشد.
سختی و محدودیت حرکت
کاهش دامنه حرکتی در شانه، بهویژه در حرکات بالا بردن دست و چرخش آن.
تورم
ممکن است در ناحیه شانه احساس تورم و حساسیت وجود داشته باشد.
افزایش درد در شب
درد ممکن است در شبها بدتر شود و خواب را مختل کند.
عوامل بیماری آرتروز چسبنده یا Adhesive arthritis :
آسیب یا جراحی
آسیب به شانه یا جراحی در ناحیه شانه میتواند منجر به التهاب و سفت شدن کپسول مفصل شود.
عدم تحرک
عدم استفاده از شانه به مدت طولانی، مثلاً بهدلیل بیماری یا آسیب، میتواند به بروز این وضعیت کمک کند.
بیماریهای زمینهای
برخی بیماریها مانند دیابت، بیماریهای قلبی، و اختلالات تیروئید میتوانند خطر ابتلا به سندرم شانه یخزده را افزایش دهند.
سن
این وضعیت بیشتر در افراد بالای 40 سال دیده میشود و احتمال بروز آن با افزایش سن افزایش مییابد.
جنس
زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به آرتروز چسبنده هستند.
عوارض بیماری آرتروز چسبنده یا Adhesive arthritis :
عدم درمان آرتروز چسبنده میتواند به افزایش درد و ناراحتی منجر شود و کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد.
عدم درمان آرتروز چسبنده میتواند منجر به سفتی دائمی شانه و کاهش دامنه حرکتی شود.
محدودیت حرکت میتواند انجام فعالیتهای روزمره را دشوار کند و فرد را وابسته کند.
عدم درمان آرتروز چسبنده ممکن است باعث بروز مشکلات ثانویه مانند ضعف عضلانی یا آسیبهای دیگر در نواحی مجاور شود.
درمان و پیشگیری بیماری آرتروز چسبنده یا Adhesive arthritis :
راههای پیشگیری از آرتروز چسبنده:
حفظ تحرک: انجام حرکات کششی و تقویتی منظم برای شانه میتواند به حفظ دامنه حرکتی کمک کند و از سفت شدن جلوگیری کند.
اجتناب از عدم تحرک: در صورت آسیب یا بیماری، تلاش برای حفظ تحرک شانه مهم است تا از بروز این وضعیت جلوگیری شود.
استفاده از تکنیکهای صحیح:
هنگام انجام فعالیتهای روزمره یا ورزشی، استفاده از تکنیکهای صحیح حرکتی میتواند به کاهش فشار بر روی شانه کمک کند.
مدیریت بیماریهای زمینهای:
کنترل بیماریهایی مانند دیابت و اختلالات تیروئید میتواند خطر ابتلا به سندرم شانه یخزده را کاهش دهد.
تشخیص و درمان بیماری آرتروز چسبنده بستگی به علائم و شدت بیماری دارد . بنابراین ، در صورت تجربه هر گونه علامت یا عارضه مربوط به آرتروز چسبنده ، توصیه می شود که بدون تأخیر به متخص ارتوپدی یا جراح و متخصص ارتوپدی ، مراجعه کنید تا علت واقعی مشکل شناسایی شده و دارو ها یا روش های درمانی مناسب تجویز شود .
راههای درمان آرتروز چسبنده:
فیزیوتراپی: تمرینات فیزیوتراپی میتوانند به بهبود دامنه حرکتی و تقویت عضلات شانه کمک کنند. فیزیوتراپیست ممکن است حرکات کششی و تقویتی خاصی را تجویز کند.
داروهای ضد التهاب: مصرف داروهای غیراستروئیدی ضد التهاب (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن میتواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.
تزریق کورتیکواستروئید: در موارد شدید، تزریق کورتیکواستروئید به مفصل شانه میتواند التهاب را کاهش دهد و به تسکین درد کمک کند.
جراحی: در موارد نادر که درمانهای غیرجراحی مؤثر نباشند، جراحی برای آزادسازی کپسول مفصل شانه ممکن است لازم باشد.
استراحت: استراحت و اجتناب از حرکات دردناک میتواند به بهبود وضعیت کمک کند.
توجه
توضیحاتی که توسط گروه نداآیلند برای انواع بیماری ها ، داروهای شیمیایی ، گیاهی ، مکمل ها و روش های درمانی ... ارائه شده ، صرفا جهت افزایش آگاهی و اطلاعات زمینه ای داروها است و فقط پزشک ، بر اساس وضعیت بیمار مجاز به درمان و تجویز دارو است . پس اکیدا توصیه میشود به هیچ وجه اقدام به مصرف خودسرانه داروها و مکمل ها و روش های درمانی ... ننمایید و حتما به پزشک مراجعه فرمایید .
گروه نداآیلند هیچگونه مسولیتی در قبال پیامدهای ناشی از استفاده خودسرانه موارد درمانی و داروها و مکمل ها و ... توسط اشخاص ندارد .

