بيماري سندرم تاندون یا Tendon syndrome چيست و علائم و روش درمان اين بيماري
نام بیماری : سندرم تاندون یا Tendon syndrome
توضیح کامل بیماری سندرم تاندون یا Tendon syndrome :
سندرم تاندون به وضعیتی اطلاق میشود که در آن تاندون ها به دلیل التهاب یا آسیب دچار درد و ناراحتی میشوند. این سندرم معمولاً در نواحی خاصی از بدن مانند مچ دست، شانه، زانو و آرنج رخ میدهد و میتواند ناشی از حرکات تکراری، آسیبهای ورزشی یا فشار بیش از حد باشد.
علائم شامل درد، تورم و محدودیت حرکت در ناحیه آسیبدیده است که ممکن است با فعالیتهای روزمره تشدید شود. تشخیص این بیماری معمولاً از طریق معاینه بالینی و گاهی اوقات با استفاده از تصویربرداری انجام میشود.
درمان شامل استراحت، یخگذاری، داروهای ضد التهاب و فیزیوتراپی است. پیشگیری از سندرم تاندون با رعایت تکنیکهای صحیح حرکتی و تقویت عضلات اطراف تاندونها امکانپذیر است.
علائم بیماری سندرم تاندون یا Tendon syndrome :
درد ، تورم ، سختی ، کاهش دامنه حرکتی ، صدای جیرجیر یا کلیک در هنگام حرکت ناحیه آسیبدیده .
عوامل بیماری سندرم تاندون یا Tendon syndrome :
انجام حرکات مکرر و تکراری در فعالیتهای روزمره یا ورزشی میتواند به التهاب و آسیب تاندونها منجر شود.
ضربه یا آسیب ناگهانی به ناحیه مورد نظر ممکن است باعث التهاب تاندونها شود.
با افزایش سن، انعطافپذیری و قدرت تاندونها کاهش مییابد و خطر بروز التهاب افزایش مییابد.
برخی بیماریها مانند دیابت و آرتریت روماتوئید میتوانند ریسک ابتلا به سندرم تاندون را افزایش دهند.
عدم انجام حرکات گرمکردن قبل از فعالیتهای ورزشی میتواند به آسیب تاندونها منجر شود.
عوارض بیماری سندرم تاندون یا Tendon syndrome :
تشدید درد و ناراحتی ، محدودیت حرکتی ، پارگی تاندون ، در صورت عدم درمان، تغییرات دائمی در ساختار و عملکرد تاندون ممکن است ایجاد شود ، درد و محدودیت حرکتی .
درمان و پیشگیری بیماری سندرم تاندون یا Tendon syndrome :
راههای پیشگیری از سندرم تاندون
انجام تمرینات تقویتی برای عضلات اطراف تاندونها میتواند به کاهش خطر آسیب کمک کند.
استفاده از تکنیکهای صحیح در حین انجام فعالیتهای ورزشی یا کارهای روزمره میتواند فشار را بر روی تاندونها کاهش دهد.
انجام حرکات گرمکردن قبل از ورزش یا فعالیتهای شدید میتواند به آمادهسازی تاندونها و کاهش خطر آسیب کمک کند.
در طول فعالیتهای طولانی، استراحتهای منظم برای جلوگیری از خستگی و آسیب به تاندونها مهم است.
استفاده از کفشهای مناسب و با حمایت کافی میتواند فشار را بر روی تاندونها کاهش دهد.
حفظ وزن سالم میتواند فشار اضافی بر روی تاندونها را کاهش دهد و خطر بروز سندرم تاندون را کم کند.
تشخیص و درمان بیماری سندرم تاندون بستگی به علائم و شدت بیماری دارد . بنابراین ، در صورت تجربه هر گونه علامت یا عارضه مربوط به سندرم تاندون ، توصیه می شود که بدون تأخیر به متخص ارتوپدی یا جراح و متخصص ارتوپدی ، مراجعه کنید تا علت واقعی مشکل شناسایی شده و دارو ها یا روش های درمانی مناسب تجویز شود .
راههای درمان سندرم تاندون
کاهش فعالیتهای مسبب درد و استراحت به تاندونها کمک میکند تا بهبود یابند و التهاب کاهش یابد.
استفاده از یخ بر روی ناحیه آسیبدیده به مدت 15-20 دقیقه چند بار در روز میتواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.
مصرف داروهای غیراستروئیدی ضد التهاب (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن میتواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.
تمرینات فیزیوتراپی و کششهای مخصوص میتوانند به تقویت عضلات و بهبود دامنه حرکتی کمک کنند.
در موارد شدیدتر که درمانهای غیرجراحی مؤثر نباشند، تزریق کورتیکواستروئید به ناحیه آسیبدیده میتواند التهاب را کاهش دهد.
در موارد نادر، اگر سایر روشهای درمانی مؤثر نباشند، ممکن است جراحی برای ترمیم یا آزادسازی تاندون آسیبدیده لازم باشد.
توجه
توضیحاتی که توسط گروه نداآیلند برای انواع بیماری ها ، داروهای شیمیایی ، گیاهی ، مکمل ها و روش های درمانی ... ارائه شده ، صرفا جهت افزایش آگاهی و اطلاعات زمینه ای داروها است و فقط پزشک ، بر اساس وضعیت بیمار مجاز به درمان و تجویز دارو است . پس اکیدا توصیه میشود به هیچ وجه اقدام به مصرف خودسرانه داروها و مکمل ها و روش های درمانی ... ننمایید و حتما به پزشک مراجعه فرمایید .
گروه نداآیلند هیچگونه مسولیتی در قبال پیامدهای ناشی از استفاده خودسرانه موارد درمانی و داروها و مکمل ها و ... توسط اشخاص ندارد .

